بازاریابی
تاریخچه بیمه عمر
تاریخچه بیمه عمر
تاریخچه بیمه عمر : طبق اسناد موجود بیمه عمر به شکل امروزی بعد از بیمه های دریایی و آتش سوزی پدید آمده است ولیکن ریشه ای بسیار کهن دارد . دو قرن بعد از میلاد مسیح اولپین مشاور حقوقی رومی ها جدول مرگ ومیری ترتیب داده و قوانینی برای وقف و هبه وضع کرده بود که در قرن نوزدهم قسمت بزرگی از آن در رویه های قضایی اروپا مورد استفاده قرار گرفت .
در آثار قرون وسطی اولین نشانه قرارداد بیمه مستمری دیده شده است .
چرا بیمه عمر دچار عقب ماندگی شده بود ؟
تا قرن هفدهم در کشورهای اروپایی بیمه عمر بصورت شرط بندی روی فوت شخص ثالث بین دونفر کم و بیش مرسوم بود. در این شرط بندی یکی از طرفین طبعا آرزوی فوت شخص ثالث را داشت و اگر از فضایل اخلاقی هم بی بهره بود احتمالا او را به توطئه برمی انگیخت . بیمه عمر عملی ناپسند و برخلاف مصالح جامعه و اخلاق حسنه تشخیص داده می شد و از طرف مقامات مذهبی و قضایی گهگاه ممنوع اعلام می گردید. همین امر سالیانی دراز موجب عقب ماندگی بیمه عمر گردیده بود.
تاریخچه بیمه عمر : اولین بیمه عمر ی که به رسمیت شناخته شد
در زمان سلطنت در زمان سلطنت الیزابت اول در لندن به سال ۱۵۸۳اولین بیمه نامه عمری که به رسمیت شناخته شد بر روی عمر ویلیام گیبنس صادر گردید مدت بیمه نامه ۱۲ ماه و نرخ حق بیمه ۸ درصد بود. بیمه شده دراواخر سال فوت می کند و پس از مجادلات بسیار سرانجام دریافت کنندگان حق بیمه که از تجار لندن بودند محکوم به پرداخت سرمایه می گردند . بیمه نامه با نام خدا شروع و در پایان سلامت و طول عمر بیمه شده مسئلت گردیده است .
بیمه بردگان
در قرن شانزدهم بردگان که ارزش تجاری داشتند و از بندری به بندر دیگر حمل می شدند مانند کالا بیمه می گردیدند . سپس بیمه گران این بیمه را به سایر مسافرین کشتی تعمیم دادند.
تونتین چیست ؟
در قرن شانزدهم توجه و علاقه اروپاییان به عمل تونتین معطوف شد . بانکدار ایتالیایی به نام لورنزو تونتی که در فرانسه اقامت داشت برای رفع مشکلات مالی دولت فرانسه طرحی را پیشنهاد کرد که بنام خود او «تونتین »معروف شد .
تونتین سازمانی بود که افراد هم سن گروه هایی را تشکیل می دادند و هر یک وجوهی یک جا یا به اقساط به صندوق مشترک می پرداختند که صرف اوراق قرضه از خزانه دولت می شد . بهره این وام بستگی به سن خریداران داشت . برای جوانان ۵% و برای پیران ۱۲.۵%بود. در پایان مدت سرمایه ای که از این وجوه و بهره های آن در صندوق جمع می شد بین اعضا زنده تقسیم می گردید و بموازات این اقدام شرکت منحل می گردید دولت وقت هم مشوق و پشتیبان آن بودند. زیرا با این وضع قوانین از طریق فروش اوراق قرضه موجودی صندوق را در اختیار خود می گرفتند و صرف هزینه های روزمره می کردند.
آکتوئر کیست؟
در طول قرن نوزدهم با مساعدت دانشمندانی مانند برنولی ، دپاسیوواولر علم آکتواریا که تلفیقی از علم احتمالات و محاسبات مالیست بوجود آمد. از این پس بیمه عمر از صورت شرط بندی . برد و باخت بیرون آمد و بر پایه محکم علمی استوار گشت . متخصصین این فن را آکتوئر نامیدند.
اولین شرکت بیمه عمر در چه کشوری تاسیس گردید؟
اولین شرکت بیمه عمر در سال ۱۷۶۲ در انگلستان تاسیس یافت و اولین بررسی علمی درباره بیمه عمر در سال ۱۸۱۲ منتشر گردید. از آن به بعد شرکت های بسیاری به صورت سهامی یا تعاونی در کشورهای اروپایی و آمریکایی پا به عرصه وجود گذاردند. درسال ۱۹۱۲ در کشور فرانسه ۲۰شرکت سهامی ، ۲۴ شرکت تونتینیو تعاونی و ۱۹ شرکت خارجی به عملیات بیمه عمر اشتغال داشتند.
تاریخچه بیمه عمر در ایران
بیمه عمر در ایران توسط یک نمایندگی از شرکت ویکتوریا بنام برلین در سال ۱۳۱۴ آغاز به کار کرد بیمه نامه با ریال یا ارزخارجی برحسب تقاضای بیمه گذار صادر می گشت . یک امضای بیمه نامه در ایران توسط نماینده ایران و امضای دیگر در مرکز شرکت واقع در شهر برلن انجام می گرفت .
این نمایندگی در طول یک سال فعالیت خود در ایران ۱۵۰بیمه نامه با سرمایه جمعا هشتصد هزار تومان با حق بیمه سالانه چهارصد هزار ریال صادر نمود که کل پرتفوی خود را به شرکت سهامی بیمه ایران که تازه تاسیس یافته بود واگذار کرد.
قانون بیمه
در سال های نخستین تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران ( هفدهم اردیبهشت ۱۳۱۶) برای اولین بار قانون معاملات بیمه در ۳۶ ماده وضع گردید که تاکنون بدون تغییر باقی مانده است . محتوای این قانون به سه بخش تقسیم می گردد
مقررات عمومی درباره همه بیمه ها مانند تعریف بیمه ، تعهدات و مسئولیت های بیمه گر و بیمه گذار
مقررات مربوط به بیمه اشیاء
مقررات مربوط به بیمه اشخاص بالاخص بیمه عمر مواد ۲۳ تا ۲۷ قانون بیمه اختصاص به بیمه عمر دارد که در ذیل می توانید آن را مطالعه کنید .
ماده ۲۳- در بیمه عمر یا نقص یا شکستن عضوی از اعضاء بدن مبلغ پرداختی بعد از مرگ یا نقصان عضو باید بطور قطع در موقع عقد بیمه بین طرفین معین شود.
بیمه عمر یا بیمه نقصان یا شکستن عضو شخص دیگری درصورتی که آن شخص قبلا رضایت خود را کتباٌ نداده باشد باطل است.
هرگاه بیمه گذار اهلیت قانونی نداشته باشد رضایت ولی یا قیم او شرط است.
اگر بیمه راجع به عمر یا نقص یا شکستن عضو بدن جماعتی بطور کلی باشد میزان خسارت عبارت از مبلغی خواهد بود که مطابق تعرفه قبلا بین طرفین معین می شود.
ماده ۲۴- وجه بیمه عمر که باید بعد از فوت پرداخته شود به ورثه قانونی متوفی پرداخته می شود مگر اینکه در موقع عقد بیمه یا بعد از آن در سند بیمه قید دیگری شده باشد که دراین صورت وجه بیمه متعلق به کسی خواهد بود که در سند بیمه اسم برده شده است.
ماده ۲۵- بیمه گذار حق دارد ذی نفع در سند بیمه عمر خود را تغییر دهد مگر انکه آن را به دیگری انتقال داده و بیمه نامه را هم به منتقل الیه تسلیم کرده باشد.
ماده ۲۶- در تمام مدت اعتبار قرارداد بیمه عمر بیمه گذار حق دارد وجه معینه در بیمه نامه را به دیگری منتقل نماید انتقال مزبور باید به امضاء انتقال دهنده و بیمه گر برسد.
ماده ۲۷- اثرات قانونی انتقال وجه بیمه عمر از تاریخ فوت بیمه شده شروع می شود ولی اگر بیمه گذار از بابت آن وجهی دریافت کرده یا نسبت به آن با بیمه گر معامله نموده باشد در کمال اعتبار خواهد بود.
تاسیس اولین شرکت بیمه دولتی
الکساندر آقایان از موسسین این شرکت در خاطرات خود می نویسد « در ابتدا دارای دو شعبه بودیم آتش سوزی و حمل ونقل و همچنان درصدد پیدا کردن بیمه گر اتکایی برای بیمه عمر و حوادث بودیم ولی پیدا نمی کردیم چون ایران دارای احصائیه فوت (آمار متوفی، آمار گیری ) نبود و بیمه گران اتکایی نمی توانستند حق بیمه را تعیین کنند و اصولا هم به علتی که در بالا گفته شد حاضر به معامله نبودند و برای رد پیشنهاد بهانه می آوردند. تا اینم که شرکت اونیون سویس که خود نیز شرکت جدیدی بود قبول کرد و مدیر کل آن به تهران آمد و قرارداد بیمه عمر و حوادث را هم امضاء کردیم .»
با این ترتیب شرکت سهامی بیمه ایران از سال ۱۳۱۵ یعنی یک سال بعد از تاسیس عملیات بیمه عمر را آغاز کرد . بیمه نامه ها در ابتدا به دو صورت ریالی و ارزی بنا بر درخواست بیمه گذار صادر می گردید . در بیمه نامه های ارزی سرمایه و حق بیمه هردو به یک ارز خارجی برحسب تقاضای بیمه گذار تعیین می گردید. به این نوع بیمه نامه ها ۱۰% اضافه نرخ به نام تضمین ارزی تعلق می گرفت .صدور بیمه نامه های ارزی بعد از زمانی کوتاه متوقف گردید.
بیمه ایران تا سال ۱۳۳۶ تنها شرکتی بود که در ایران به این رشته از بیمه اقدام می کرد در سال ۱۳۳۶ شرکت سهامی بیمه ملی و در سال ۱۳۴۰شرکت سهامی بیمه امید نیز به عملیات بیمه عمر پرداختند.
ادامه دارد …..
نویسنده : جهانشاه محرابیان
منبع : بیمه فروش
